Tanımı: Tarımsal üretimin insana ve çevreye zarar vermeden gerçekleştirildiği, ekolojik sistemde sentetik kimyasallar ve bu kimyasalların hatalı uygulamaları sonucu kaybolan doğal dengeyi yeniden kurmaya yönelik bir tarım yöntemidir.

Gelişimi: Avrupa'da 1910'larda uygulamaya başlamış, kontrollü üretim ise 1930'lu yıllarda yaygınlaşmıştır. Danimarka, İngiltere ve İsviçre Avrupa'da biyolojik tarımın temellerini atan ülkeler olmuşlardır. Avrupa orijinli firmaların talepleri doğrultusunda 1984-85 ülkemizde organik tarım sadece sekiz üründe başlamıştır.

2003 yılına gelindiğinde 13,000 çiftçi ailesi tarafından 103,000 hektar alanda buğdaydan gül yaprağına kadar uzanan yelpazede, toplam 170 çeşit ve 359.000 ton organik ürün üretilmiştir. Türkiye'nin ürettiği organik ürünlerin neredeyse tamamı ihraç edilmektedir.Ülkemizde yapılan organik tarımsal ürün ihracatı hızlı bir gelişme göstermektedir. 1998 yılında toplam organik tarımsal ürün ihracat değeri yaklaşık 19 milyon ABD Doları iken bu rakam 2003 yılında 36 Milyon ABD Dolarına yaklaşmıştır.

Amacı: Çevre, toprak ve su kaynakları ile havayı kirletmeden, insan ve diğer canlıların sağlığını azami derecede korumak ve tarımda sürdürülebilirliği sağlamaktır.

Neden Organik Tarım: Sağlıklı ve uzun yaşam; doğal gıdaların tüketilmesi ile mümkündür. Geleneksel metotlarla yapılan tarım sayesinde dünya gıda üretimi bir miktar artmış, fakat verim artışı sağlanırken, üretimde ekolojik denge bozulmuş, iyi tarım toprakları elden çıkmış ve toprağın canlı kısmı ölmüştür. Topraktan kaybolan bu maddelerin tekrar telafisi çok pahalıya mal olmaya başlamış ve bazen de imkansız hale gelmiştir.
Organik Tarımın Özelliği: Organik tarım sözleşmeli tarım esasına dayanır.
* Sözleşmeli,
• Tarladan tüketiciye ulaşıncaya kadar kontrollü,
• Sertifikalı,
• Planlı,
• Her aşaması kayıt altına alınmış,
• Karşılıklı güven esasına dayanan,
Bir üretim şeklidir.

Kontrol: Organik tarımın sözleşmeli tarım şekli olması itibariyle üretimin başından sonuna kadar muntazam kayıtlar tutma üretim sürecini gözlem altına alma, gözlem sonuçlarını rapor etme, ürünün organik niteliğini laboratuar analizleri ile test etme ve denetlemelidir.

Sertifikasyon: Bütün kontrol yöntemlerini uygulayarak elde edilen organik ürünün geldiği aşamanın belgelenmesidir.

Hammadde halindeki organik ürüne; “Hammadde Sertifikası” verilir.

Türkiye de yetkilendirilmiş kontrol ve sertifikasyon kuruluşları:
• İMO (İzmir)
• BCS (İzmir)
• SKAL (İzmir)
• ECOCERT (İzmir)
• ETKO (İzmir)
• İCEA (İzmir)
• EKOTAR (Mersin)

Derleyen:
Dost Bahçivan