Gebelik sırasında aşı uygulanması gelişmekte olan fetus için teorik risk taşımaktadır. Kullanımdaki aşıların fetus üzerinde olumsuz etkileri bulunduğuna ilişkin herhangi bir kanıt olmamasına karşın, gebe bir kadın sadece aşının zarar vermesinin pek olası olmadığı durumlarda, hastalığa maruz kalma riski yüksek olduğunda ve enfeksiyonun anne ve fetus için önemli risk oluşturacağı durumlarda aşılanmalıdır. Gebelik sırasında aşı yapılacaksa, bunun mümkünse ikinci veya üçüncü trimestre kadar ertelenmesi olası teratojenite konusundaki endişeyi en aza indirebilecek akılcı bir önlemdir.
Başka türlü (primer aşılanma veya rapel dozu olarak) endike olmalarının dışında, ABD'de gebelikte rutin olarak uygulanması önerilen aşılar yalnızca tetanoz, difteri ve grip aşılarıdır. Son 10 yıl içinde bir difteri ve tetanoz toksoidi (dT) rapeli yapılmamış olan gebe kadınlara bir rapel dozu verilmelidir, ve aşılanmamış ya da kısmen aşılanmış olanların primer serileri tamamlanmalıdır. Yenidoğan tetanozu insidansının çok yüksek olduğu gelişmekte olan ülkelerde, kullanılmasının advers olaylara neden olduğuna ilişkin bir kanıt bulunmayan ve yenidoğan tetanozunun ortaya çıkmasında çarpıcı azalmalar sağlayan dT gebelik sırasında rutin olarak uygulanmaktadır.
Çalışmalarda, gebeliğin ikinci ve üçüncü trimestrinde ve erken lohusalık döneminde altta yatan risk faktörleri olmasa bile kadınların grip hastalığı komplikasyonları ve bu nedenle hastaneye yatış bakımından artan risk altında oldukları gösterilmiştir. Bu nedenle, Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezleri (CDC) Aşılama Uygulamaları Danışma Komitesi (ACIP) grip mevsiminde gebeliği 14 haftadan büyük olan tüm kadınlara grip aşısı uygulanmasını önermektedir.